Verellä kirjoitettu kirja elämän
Книга жизни написана кровью
Käsissä sodan maailman luojan
Второй Мировой, рукой творца.
Yli kuluvan talven voiko kuoleva jaksaa
Эту зиму надо пережить,
Haavoittuneenakin susia kutsuen
Взывая к раненным волкам.
Eikä miekka paranna metsien haavoja
Меч не исцелит раны леса,
Näin kirjoitettua ei verettä päätetä
Это кровавыми строками предрешено.
Kuuntele, kuinka huudot kaikuvat
Слышишь эхо боевого клича?
Vastarannalla aamuun ei odoteta
На той стороне берега не станут дожидаться рассвета.
Maasta savea, taivaalta tuhkaa
Глиняная почва, пепел с небес,
Tulesta uhrit poltetun maan
Пылает обожжённая земля.
Merestä aallot, taivaalta pisarat
Волны морские, капли дождя,
Tulen henget rauhoittamaan
Чтобы утихомирить духов огня.
Ei kukaan meihin ole katsonut aikoihin
Никто за нами не следил,
On ruoska repinyt pilvet halki
Но вдруг разверзлись небеса,
Rotat juoksevat kannella maailman
Бежали крысы с палубы мира,
Kauna saaliiden silmistä leiskuu
Пылают гневно жертвы глаза.
Kun idän varjo lännestä lankeaa
Когда тени с запада укрывают восток,
Ja saastunut mieli kunniaa hakee
И помутневшее сознание в поисках славы,
Jäästä syntynyt on ajettu tuleen
Рождённый льдом теперь в огне сгорает,
Tulen tekijät mustaan hukkuneet
Заблудившись в чёрном мраке.
Ei kukaan sano että näkisi tulevan
Никто не скажет, что видит в будущем,
Ei kukaan sano jos pelkää
Никто не скажет – боится сказать.
Kallioihin pirstokaa kirveet
Разбейте своё оружие о камни,
Päätänne riiputtakaa, heikot polvistukaa
Голову склоните, опуститесь на колени.
Syvään lihaan nahkanne luokaa
Обнажите свою плоть,
Ryveten häpeässä lapsenne uhratkaa
И, стыдясь содеянного, своих детей принесите в жертву.
Ihmisen tahto kuin rauta taivuttamaton
Воля человека прочнее стали,
Riiputtaa päätään kurja luotu virheetön
Но даже самый прочный из них может голову склонить.
Se pelkää, mutta kuolee taistellen
Он боится, но всё равно в сражении погибает,
Puolesta jumalten joita itse tunne ei
Во имя богов, которые ничего и не почувствуют.
Odottaa voittajan täytyy
Победитель ждёт момента,
Voidakseen sanansa tuuleen heittää
Чтобы бросить свои слова на ветер.
Vuoret liikkuvat harvoin
Редко кто способен сдвинуть с места горы,
Ei niitä siirrä yksin vahvinkaan
Даже сильнейшие не могут в одиночку это сотворить.
Vain hetken teidän liekkinne roihuaa
Лишь малое время горит твой огонь,
Katso, se hiljaa hiipuu, maan tuhkin koristaa
Но он вскоре медленно погаснет, украшая своим пеплом землю.
Syvyys kylmä viimeisen hehkun tukahduttaa
В холодном мерцании зимы оно потухнет,
Kutsutko kuoleman sen vielä kerran herättämään
И лишь смерть способна его обратно к жизни пробудить.
Sitä vielä itket kun synkän vieraan taloosi laskit
Ты заплачешь, узнав, что в доме чужак,
Siipensä levittämään kauniin elämäsi ylle
Что расправил свои крылья над твоей прекрасной жизнью,
Sen yhdellä henkäyksellä poistamaan
Уничтожив её одним своим выдохом.
Aseisiin, sen te kuulette aina
Призыв к оружию слышен повсюду,
Teidän verellänne tämä maa peitetään
Во всех уголках земли,
Se on polku, jota pitkin teitä seurataan
По этому пути ты будешь идти,
Niin kauas kuin pimeys jaksaa kantaa
Пока тебя не нагонит тьма.
Paikkanne lunastakaa, ette koskaan ole vapaita
Борись за свои права, хотя не видать тебе свободы,
Arkuissanne lapsenne kannetaan
И детей твоих ждёт та же участь.
Sataa ihmisen viha jumalten niskaan
Разгневался человек на богов,
Vahvemman oikeus vahvemman tappaa
Сильный должен пасть перед правым,
Puolusta kotiasi, tuholle uhraa rakkaasi
Защити свой дом, принеси в жертву гибель близких,
Polta maa takanasi ennen kuin poltat itsesi
Сожги землю, что позади, прежде чем сожжёшь сам себя.
Sataa ihmisen viha jumalten niskaan
Разгневался человек на богов,
Punaiset pilvet sumentavat taivaan
Небо окрасилось в багровый цвет,
Näin kaikki päättyy, kuumuus maan tyhjiin imee
Всё гибнет, жар землю очищает,
Näin kaikki päättyy, näen sen nyt
Всё гибнет, я ясно вижу,
Punainen taivas rotat saartaa
Как красное небо крыс окружает.
Verellä kirjoitettu kirja elämän
Книга жизни написана кровью
Käsistä sodan maailman luojan
Второй Мировой, рукой творца.
Kansi hiiltyneenä laskettu maahan
Её сгоревшая обложка лежит на земле,
Sanat sanomattomiksi tehty
Стёрлись все слова.
Näin kaikki päättyy, näen sen nyt
Всё гибнет, теперь я это ясно вижу –
Tämä sivu on viimeinen
Эта страница будет последней.
Näin kaikki päättyy, tyhjään ja unohdukseen
Всё гибнет, наступает пустота и забвение,
Eikä kukaan tänne palaa
И никто никогда не вернётся.
