Lapsistain rakkain tää näyttämö on
Это время - мое самое дорогое дитя,
Mis kuutamo kujillaan kulkee
Когда лучи лунного света
Taipunut havu, kesä hoivassa sen
Украшают хрупкие ветки,
Valkomeren niin aavan
Когда лето заботится
Joka aavekuun siivin
О необъятном белоснежном океане,
Saapuu mut kotiin noutamaan
Вместе с луной-призраком,
Päällä talvisen maan hetki kuin ikuisuus
Mi pienen kissan jaloin luokseni hiipii
Мгновение над заснеженной землей длится дольше вечности,
Tääl tarinain lähteellä asua saan mis
Оно крадется ко мне, как маленький котенок.
Viulu valtavan kaihon
У истоков этой сказки я могу жить,
Ikisäveltään maalaa
Где неудержимая скрипка
Laulullaan herättää maan
Вырисовывает свою мелодию,
Чтобы разбудить землю своей песней.
